Ziya Gökalp, 1876 Diyarbakır doğumludur. Eğitimine aynı şehirde başlamıştır. 18 yaşında intihar girişiminde bulunmuştur. Bir yıl sonra İstanbul’a gitmiş, burada Jön Türkler’den etkilenmiş ve İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne katılmıştır. Muhalif eylemleri nedeniyle tutuklanmış bir yıl cezaevinde kalmış sonrasında Diyarbakır’a sürgüne gönderilmiştir. Burada İttihat ve Terakki‘nin Diyarbakır şubesini kurmuştur. Peyman gazetesini ve Genç Kalemler dergisini çıkarmıştır. 1912’de Ergani Maden’den Meclis-i Mebusan’a seçilmiştir. Türk Ocağı’nın kurucuları arasındadır. Türk Yurdu, Halka Doğru, İslam Mecmuası, Milli Tetebbular Mecmuası, İktisadiyat Mecmuası, İçtimaiyat Mecmuası, Yeni Mecmua’larında yazılar yazmıştır. İstanbul Üniversitesi’nde sosyoloji dersleri vermiştir. Birinci Dünya Savaşı’ndan Osmanlı yenik çıkınca tüm görevlerinden alınarak İngilizler tarafından 2 yıl Malta Adası’na sürgüne gönderilmiştir. 1923’te TBMM’ne Diyarbakır mebusu olarak girmiş, 1924 yılında İstanbul’da hayata veda etmiştir.
Toplumsal ve siyasi görüşlerini dile getirdiği makaleler yazmış,. “Türkçülük” düşüncesini sistemleştirmiş, Milli edebiyatın kurulması ve gelişmesinde çok önemli bir rol oynamıştır.

Başlıca eserleri; Kızılelma, Türkleşmek İslamlaşmak Muasırlaşmık, Yeni Hayat, Altın Işık, Türk Töresi, Doğru Yol, Türkçülüğün Esasları, Türk Medeniyet Tarihi, Kürt Aşiretleri Hakkında Sosyolojik Tetkikler, Altın Destan, Üç Cereyan, Limni ve Malta Mektupları.